ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
یک خاطره از تو برای من مانده
فقط یک خاطره. . .
خنده وقت رفتنت . . . !
درست است که اشتباه از من بود
اما سوء تفاهمی بود که دهانم که هیچ
تمام بدنم را سوزاند از آش نخورده!
بدان که هر موقع که عزم آمدن کردی فکر دیر بودن را نکن
من با آغوشی باز تو را به سینه میفشارم …
زیاد از حد خود را تحت فشار نگذار
بهترین چیزها در زمانی اتفاق می افتد که انتظارش رانداری…
دود اگر بالا نشیند کسرشان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است
خدایا
درانجماد نگاه های سرداین مردم
دلم برای جهنمت تنگست!
پیشتر ها عشق زیباروى بود
جارى و آرام مثل جوى بود
آه اماعشق هامان زرد شد
گرمى کاشانه هامان سرد شد
روزهاى غرق نیلوفرگذشت
غصه آمد آب هم ازسرگذشت
آه اگریک لحظه دل یارى کند
قلب هامان هم وفادارى کند
من تمام شب صدایش می کنم
باشقایق آشنایش میکنم
حیف اماقلب هامان خالى است
عشق هامان چون خزان شالى است
کاش توى جاده هاى زندگى
خنده هم از گریه سبقت مى گرفت
عشق با حسرت دیدار تو بودن زیباست
میدونی غربت یعنی چی؟
یعنی ازصدا و نگاه کسی که دوستش داری ، دورباشی
شب را دوست دارم
چرا که در تاریکى چهره ها مشخص نیست
و هر لحظه این امید در درونم ریشه میزند که
آمده اى! ولى من ندیدمت…
دو چیز ازیاد آدم ها نمیره
دوستای خوب و روزهای خوب و یه چیزی همیشه به یادگار می مونه
روزهای خوبی که بادوستان خوب گذشت!
زیاد خوب نباش زیاد دم دست هم نباش
زیاد که خوب باشى دل آدم ها را مى زنى
آدم ها این روزها عجیب به خوبى به شیرینى آلرژى پیدا کرده اند
زیاد که باشى ، زیادى مى شوى . . .
سری را که درد نمیکند دست مال نمیبندند
اما سر من درد میکند برای دستی که مال تو باشد
مشکل از تو نبود ، از من بود
با کسی حرف میزدم که سمعک هایش را پیش دیگری جا گذاشته بود
می توان از آب و از نان ، و از جان خود حتی گذشت
ممکن اما نیست مجنون بود و از لیلا گذشت
عاشقان را جامه ای پوشیدنی جز چشم نیست
یا ز خیر عشق یا می باید از دنیا گذشت
همین که یاد ما هستی دمت گرم
همین که مرهم دردی دمت گرم
در این دنیا که مردم بی وفایند
همین که با وفا هستی دمت گرم
تو را چون آب دریا دوست دارم
به قدر خواب و رویا دوست دارم
سرکاری ! همه اینها دروغه
تو را من بیش از اینها دوست دارم
سخت است وقتی از بغض
گلو درد میگیری و همه میگویند لباس گرم بپوش
سرمای نبودنت بدتر از سرمای زمستان است
به لرزه انداخته چهار ستون دلم را
خوشبختی من پیدا کردن “تو” از میان این همه ضمیر بود
دوست داشتنت معادله ایست که نفس هایم را اثبات می کند